วันวาเลนไทน์------
วาเลนไทน์ไม่เคยเป็นวันพิเศษของผม เพราะผมไม่เคยมีใคร..
เลิกจากเรียน เพื่อนผมก็ขอตัวไปรับแฟนสาวต่างคณะผมเลยกลับหอพักเร็วกว่าปกติ
พอผมถึงห้องก็พบรูมเมทในรอบสามวัน (เวลาเราไม่ตรงกันครับ ผมหลับเขาตื่น ผมตื่นเขาหลับ- -)
อา...หมอนี่มันป๊อปปูล่าชะมัด ดูเหมือนจะได้ช็อคโกแลตเต็มห้อง ซ้ำยังมีดอกกุหลาบด้วย.. - -
ทำไงได้ คนมันหน้าตาดี ขนาดเจอกันครั้งแรกที่เข้าหอผมยังชมคิดเลยว่า หมอนี่หน้าสวยดี
(อ๊ะ..อย่าคิดมากนะ...ผม...ปกติ.. - - ) ผิดกับผม แค่นักกีฬาฟุตบอลถึกๆคนนึง
เออ..เราก็เคยมีสาวมากรี๊ดๆข้างสนามนี่นะ แต่ดันเป็นสาวประเภทสอง = =''
"อ๊ะ.. วันนี้กลับเร็วจัง o_o,," พ่อหนุ่มเนื้อหอมทักผม
"อือ...พอดีไม่มีเพื่อนอยู่ข้างนอกน่ะ...วาเลนไทน์นี่เนอะ ฮ่าๆ"
"..พอดีจะออกไปข้างนอก จะฝากซื้ออะไรมั้ย?"
"โอ้..ไม่เ็นไรครับ ตามสบายเลย"
เขาเดินออกไป แล้วผมก็วางกระเป๋าลงบนโต๊ะ(รกๆ) แล้วกะจะทิ้งตัวลงนอน ก็เห็นช็อค โกแลตกล่องหนึ่งอยู่บนเตียง
"ให้ตายเถอะ..ได้เยอะจนล้นมาถึงนี่ มันน่าหมั่นไส้นัก"
ผมเอาไปวางรวมกับกล่องอื่นๆที่บนเตียงเขา พร้อมเก็บอันที่หล่นบนพื้นให้พร้อม - -
จากนั้นผมก็เผลอหลับ..
ผมตื่่นขึ้นอีกทีเพราะเสียงปิดประตู แอบแปลกใจที่รูมเมทกลับมาในคืนวาเลนไทน์ คิดว่าจะอยู่ กับสาวๆซะอีก
"..อ๊ะ ขอโทษนะ ทำให้ตื่นรึเปล่า o_o?"
"ไม่เป็นไร ตื่นมาอาบน้ำพอดี ฮ่าๆ"
ผมออกไปอาบน้ำ อาบเสร็จก็กลับห้อง ทันทีที่เปิดประตูผมตกใจแทบกลิ้ง
ไอ้รูมเมทหน้าสวยมันเจือกมายืนจ้องอยู่หลังประตู
"เฮ้ย!! ตกใจหมด! ปะ...เ็ป็นอะไรรึเปล่าO_O!?"
"ทำไมเอาคืน"
"-.,- หะ....??"
" ช็อคโกแลต..."
แน่นอนว่าผมงงจนคิ้วแทบพันกัน กับใบหน้าที่บึ้งตึง แล้วเหมือนจะร้องไห้นั่น
"ช็อคโกแลตนี่ ....ฉันให้นาย"
เขายื่นช็อคโกแลตกล่องที่เคยอยู่บนเตียงผมมาจ่อหน้าผม
แล้วผมก็เพิ่งสังเกตุเห็นกระดาษโน้ตแผ่นเล็กๆ ที่เสียบอยู่ฝากล่อง...ข้อความเขียนว่า
' Happy Valentine .... ฉัน ชอบ นาย (มานานแล้ว) '
ละสายตาจากกระดาษโน้ตมามองหน้าคนให้ ....
รู้สึกว่าตัวเองเริ่ม......ไม่ปกติ
"...."
...หมอนี่มันไม่ได้หน้าสวยอย่างเดียว
มัน.....
' น่ารัก ' ด้วยแฮะ...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น